Czy walentynki mogą trwać dłużej, niż jeden dzień?

14 lutego świat zamienia się w morze czerwonych serduszek. Kwiaciarnie pełne są róż, kawiarnie pękają w szwach a media społecznościowe zalewają romantyczne zdjęcia. To wszystko jest piękne, ale czy miłość naprawdę polega wyłącznie na tych widocznych z daleka gestach? Czy wystarczy raz w roku powiedzieć „kocham” i podarować drobny upominek?

Wielkoekranowe miłostki

Jesteśmy herosami, kiedy kochamy ludzi, którzy są obok nas, kiedy wypełniamy często nudne, nieprzynoszące radości obowiązki, kiedy się zdobywamy na codzienną cierpliwość, przebaczenie, dystans i kiedy po prostu wykonujemy codzienne prace, dlatego że chcemy kochać. Nie dajmy sobie nigdy wmówić, że bohaterami są jedynie ci, którzy zrobili coś niezwykłego. ~ o. Adam Szustak, Szusta Rano

Często wydaje nam się, że prawdziwe bohaterstwo wiąże się z wielkimi czynami – spektakularnymi deklaracjami, podróżami na drugi koniec świata czy poświęceniem godnym filmowego scenariusza. Wielu z nas marzy o miłości rodem z Romea i Julii czy też Titanica, ale – w przeciwieństwie do nich – zwieńczonych happyendem. Chcemy być jak bohaterowie Pamiętnika, Notting Hill czy też Kopciuszka. Okazuje się jednak, że tak naprawdę największymi bohaterami są ci, którzy każdego dnia kochają w zwyczajny, cichy sposób. Miłość nie zawsze jest ekscytująca. Czasem oznacza wstawanie w nocy do płaczącego dziecka, robienie zakupów po ciężkim dniu pracy albo po prostu ciche bycie obok. To wierność w małych sprawach sprawia, że nasze relacje rosną w siłę. I właśnie ta codzienna cierpliwość, troska, przebaczenie i wytrwałość czynią nas bohaterami – nawet jeśli nikt nie bije nam za to braw i nie kręci na podstawie naszej historii kolejnej komedii romantycznej.

Dom pełen miłości nie zbuduje się sam

Nigdy nie przestawaj się angażować. Pragniesz stworzyć dom pełen miłości? Czyń to, co dobre, i bądź zawsze gotowy ofiarować czas swoim bliskim. Dobroć + Ofiara + Miłość = DOM. ~ Męski Modlitewnik

Każdy marzy o domu, w którym czuje się kochany i bezpieczny. O miejscu, do którego wraca się nie tylko dlatego, że tam stoi łóżko i szafa, ale dlatego, że czeka tam ktoś, kto przytuli, wysłucha i zrozumie. O domu, który pachnie świeżo parzoną kawą i ciepłym obiadem, ale przede wszystkim – miłością. Tylko że taka przestrzeń nie tworzy się sama. Nie wystarczy, że dwoje ludzi się kocha – trzeba jeszcze codziennie tę miłość pielęgnować. Dom pełen miłości nie jest idealnym obrazkiem z katalogu IKEA. To miejsce, w którym bywa bałagan, gdzie czasem ktoś podniesie głos, ale gdzie każdy wie, że jest dla kogoś ważny. To przestrzeń, w której miłość jest nie tylko słowem, ale decyzją – powtarzaną każdego dnia, w drobnych gestach i cichych poświęceniach. Bo prawdziwy dom buduje się nie z cegieł, ale z dobroci, ofiary i miłości.

Siłownia dla serca

Jeśli komuś się wydawało, że miłość jest prosta, bo przychodzi i jest, chyba nie ma już złudzeń, że trochę jednak trzeba sobie na nią zapracować. Nagroda jednak w tym przypadku nie czeka tylko tam, gdzieś, na końcu, ale samą już nagrodą jest to wspólne życie, pod warunkiem, że będzie mądrze budowane. ~ o. Adam Szustak, Ballady i romanse

Nie da się zbudować silnej relacji bez wysiłku. Można powiedzieć, że serce, podobnie jak inne mięśnie, potrzebuje regularnego treningu, by było naprawdę silne. A ten trening bywa wymagający. Czasem oznacza rezygnację z własnej wygody, czasem przezwyciężenie zmęczenia, a czasem walkę z własnym egoizmem. To chwile, kiedy łatwiej byłoby odwrócić się na pięcie i zamknąć w sobie, ale miłość wymaga, by zostać, wysłuchać i zrozumieć. Jeśli dwoje ludzi skupi się tylko na swoich potrzebach, związek szybko stanie się jedynie miejscem wzajemnych oczekiwań i rozczarowań. A przecież miłość ma być miejscem wzrastania, a nie walki o to, kto dostanie więcej. W relacji, tak jak na siłowni, kluczowa jest wytrwałość. Możemy mieć momenty słabości, ale jeśli nie odpuścimy, nasze serca będą coraz mocniejsze.

Najpiękniejsze walentynki to te przeżywane codziennie

Nie ograniczaj miłości, nie ograniczaj siebie. Ofiaruj siebie tym, których kochasz, którzy są Twoją rodziną. Kochaj jak Bóg – totalnie. ~ Weź i się módl

Miłość nie potrzebuje fajerwerków. Nie wymaga spektakularnych gestów, kolacji przy świecach czy bukietu róż raz w roku. To, co naprawdę buduje relację, to codzienne, ciche „kocham cię” wypowiadane nie tylko słowami, ale przede wszystkim czynami. Największym prezentem, jaki możemy dać drugiej osobie, nie jest coś zapakowanego w ozdobny papier. Tym prezentem jest nasz czas, troska i uważność. To zatrzymanie się w biegu, by wysłuchać, co naprawdę dzieje się w sercu drugiej osoby. To pamiętanie o jej ulubionej herbacie, wyrozumiałość w gorszy dzień i gotowość, by być blisko, nawet gdy milczenie mówi więcej, niż słowa. Prawdziwa miłość to codzienność – czasem radosna, czasem trudna, ale zawsze prawdziwa. I właśnie takiej miłości warto się uczyć: bez lęku, bez kalkulacji, na sto procent – tak, jak kocha Bóg.